لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 408

1. مژدهٔ از هاتف غیبم رسید

2. قفل جهانرا غم ما شد کلید

3. گوی ز میدان سعادت ربود

4. هر که غم ما بدل و جان خرید

5. صاف می عشق ننوشد مگر

6. آنکه ز هستیش تواند برید

7. آنکه ازین باده بنوشد زند

8. تا با بد نعرهٔ هل من مزید

9. سیر نگردد بسبو یا بخم

10. کار وی از جام بدریا کشید

11. تا چه کند در دل و در جان مرد

12. نشاه این باده چو در سر دوید

13. ساقی از آن نشاه تجلی کند

14. عاشق بیچاره شود نابدید

15. حد و نهایت نبود عشق را

16. کی برسد وصف شه بی‌نذید

17. کوش که تا صاحب معنی شوی

18. فیض نسازد بتو گفت و شنید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو فرد آینه با کاینات یکرو باش
* که شد سیاه رخ کاغذ از دورویی ها
شعر کامل
صائب تبریزی
* مبین حقیر گدایان عشق را کاین قوم
* شهان بی کمر و خسروان بی کلهند
شعر کامل
حافظ
* عاقبت دست بدان سرو بلندش برسد
* هر که را در طلبت همت او قاصر نیست
شعر کامل
حافظ