فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 418

1. زهر فراق نوشم تا کام من برآید

2. بهر وصال کوشم تا جان ز تن برآید

3. دل بر جفا نهادم تا میتوان جفا کن

4. از جان کشم جفایت تا کام من برآید

5. تخم وفات در جان کشتم که چون بمیرم

6. شام وفا پس از مرگ از خاک من برآید

7. گر بی‌وفاست معشوق کان وفاست عاشق

8. عاشق وفا کند تا از خویشتن برآید

9. وقف تو کرده‌ام من جان و دل و سر و تن

10. در خدمتم سراپا تا جان ز تن برآید

11. هر کو سفر گزیند تا مقصدی بیابد

12. باید غریب گردد ز اهل و وطن برآید

13. چون در سفر تو باشی صد جان فدای غربت

14. گر ره‌زنی تو مقصود از راهزن برآید

15. در حضرتت برد فیض پیوسته ظن نیکو

16. انجاح هر مهمی از حسن و ظن برآید


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* فرخنده باد طلعت خوبت که در ازل
* ببریده‌اند بر قد سروت قبای ناز
شعر کامل
حافظ
* خوشا نماز و نیاز کسی که از سر درد
* به آب دیده و خون جگر طهارت کرد
شعر کامل
حافظ
* برین گونه گردد همی چرخ پیر
* گهی چون کمانست و گاهی چو تیر
شعر کامل
فردوسی