فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 494

1. توشه عام و بنده بنده خاص

2. خدمتت را غلام با اخلاص

3. گر نوازیم از خواص شوم

4. ور کشی در غمم ز خاص الخاص

5. هر که در چون تو شاهدی دل بست

6. تا سر و جان بتاخت نیست خلاص

7. دو جهان شد مسخر حکمت

8. تا که بر وحدت تو باشد ناص

9. می‌کشد هر کجا که میخواهد

10. عاشقان را گرفته عشق نواص

11. هر دلی کو بدام عشق افتاد

12. نیست او را نه زان مفرنه مناص

13. شاهدان خلق را شهید کنند

14. نه بر ایشان دیت بود نه قصاص

15. زانکه عشاق کشته عشقند

16. عشق را جایز است قتل خواص

17. سخن فیض چون شکر گردد

18. زان لب لعل گردهیش مصاص


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* این مرا بس که ز وصل صنمی لاله عذار
* شب‌ و روز و مه‌ و سالم همه فروردینست
شعر کامل
قاآنی
* در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
* من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود
شعر کامل
سعدی
* مى باشد رنگ رویم ارغوانى
* نداند دشمنم درد نهانى
شعر کامل
فخرالدین اسعد گرگانی