لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 550

1. میبرد غیرت ز حسن تو ملک

2. رشک دارد بر تو خورشید فلک

3. کو ملکرا چشم و ابروی چنین

4. کی بود حور جنانرا این نمک

5. از میانت میشوم من در گمان

6. وز دهانت نیز می افتم بشک

7. نی توانم نفی و نی اثبات کرد

8. دیده کس بود و نبود مشترک

9. دل ز من بردی و قصد جان کنی

10. رحم کن بگذار با من زین دو یک

11. هم دل و هم جان چه‌سان شاید گرفت

12. عدل کن الروح لی و القلب لک

13. فیض را گر زان دهان لطفی کنی

14. آب حیوانی زید ور نه هلک


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* من دلی ‌دارم ز عشقش گرم و پیش او شوم
* تا مگر بنشاند این گرمی به کافور و گلاب
شعر کامل
امیر معزی
* عیب نبود گر ترنج از دست نشناسم که نیست
* در همه مصرم کسی چون یوسف کنعان عزیز
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* بیابان قناعت وسعتی دارد که هر موری
* نمی داند کم از ملک سلیمان چشم تنگش را
شعر کامل
صائب تبریزی