فیض کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 777

1. چه شد گر کفر زلفت شد بلای دین

2. پریشانی گهی بر هم زند آئین

3. ز هر موئی هزاران دل فرو ریزد

4. به جنبانی خدا را طرهٔ مشگین

5. پریشانست در سودای آن بس دل

6. دلم سهلست اگر زان زلف شد غمگین

7. بگردن پیچم آن طره یا بازو

8. اسیر و بنده‌ام گر آن کنی ور این

9. بود دلها از آن آشفته و در تاب

10. تو خواه آشفته سازش خواه کن پرچین

11. به بویش کی رسد مشگ ختن حاشا

12. ز عطرش وام می‌گیرد خطا و چین

13. شب یلداست خورشیدی در آن پنهان

14. ز هر چینش نماید ماه با پروین

15. نمی‌یارم سخن از طول آن گفتن

16. که طول آن گذشت از چین و از ماچین

17. نهایت چون ندارد وصف زلف تو

18. درین سودا سخن را فیض کن سرچین


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* منعم از دلبستگی آزار دنیا می کشد
* تا گهر دارد صدف تلخی زدریا می کشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرا درس حکیمان درد سر داد
* که من پروردهٔ فیض نگاهم
شعر کامل
اقبال لاهوری
* چگونه باز کنم بال در هوای وصال
* که ریخت مرغ دلم پر در آشیان فراق
شعر کامل
حافظ