فروغی بسطامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 14

1. میفشان جعد عنبر فام خود را

2. ببین دلهای بی آرام خود را

3. سپردم جان و بوسیدم دهانت

4. به هیچ آخر گرفتم کام خود را

5. به دشنامی توان آلوده کردن

6. لب شیرین درد آشام خود را

7. دلم در عهد آن زلف و بناگوش

8. مبارک دید صبح و شام خود را

9. در آغاز محبت کشته گشتم

10. بنازم بخت نیک انجام خود را

11. زبان از پند من ای خواجه بر بند

12. که بستم گوش استفهام خود را

13. ز سودای سر زلف رسایش

14. بدل کردم به کفر اسلام خود را

15. من آن روزی که دل بستم به زلفش

16. پریشان خواستم ایام خود را

17. به عشق از من مجو نام و نشانی

18. که گم کردم نشان و نام خود را

19. فروغی سوختم اما نکردم

20. ز سر بیرون خیال خام خود را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خاک را چون ناف آهو مشک زاید بی قیاس
* بیدا را چون پر طوطی برگ روید بی شمار
شعر کامل
فرخی سیستانی
* یکی را سنبل از گل بر کشیده
* یکی را گرد گل سنبل دمیده
شعر کامل
نظامی
* گر من از دوست بنالم نفسم صادق نیست
* خبر از دوست ندارد که ز خود با خبرست
شعر کامل
سعدی