لینک اشتراک گذاری
کپی شد
فروغی بسطامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 316

1. عمر گذشت، وز رخش سیر نشد نظاره‌ام

2. حسرت او نمی‌رود از دل پاره پاره‌ام

3. مردم و از دلم نرفت آرزوی جمال او

4. وه که ز مرگ هم نشد در ره عشق چاره‌ام

5. آن که به تیغ امتحان ریخت به خاک خون من

6. کاش برای سوختن زنده کند دوباره‌ام

7. خاک رهی گزیده‌ام، تا چه بزاید آسمان

8. جیب مهی گرفته‌ام، تا چه کند ستاره‌ام

9. غنچهٔ نوش‌خند او سخت به یک تبسمم

10. نرگس نیم مست او کشت به یک اشاره‌ام

11. آن که ندیده حسرتی در همه عمر خویشتن

12. کی به شمار آورد حسرت بیشماره‌ام

13. من که فروغی از فلک باج هنر گرفته‌ام

14. بر سر کوی خواجه‌ای بندهٔ هیچ کاره‌ام


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* بر سیب زنخدان تو چون گرد نشیند
* جانها همه با آه به یکبار برآید
شعر کامل
صائب تبریزی
* آنکه پای از سر نخوت ننهادی بر خاک
* عاقبت خاک شد و خلق به او می‌گذرند
شعر کامل
سعدی
* حال عشاق تو گلهای گلستان دانند
* که به سودای رخت جامه درانند هنوز
شعر کامل
فروغی بسطامی