فروغی بسطامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 317

1. آن که به دیوانگی در غمش افسانه‌ام

2. آه که غافل گذشت از دل دیوانه‌ام

3. در سرشکم نشد لایق بازار دوست

4. قابل قیمت نگشت گوهر یک دانه‌ام

5. گاه ز شاخ گلش هم نفس عندلیب

6. گاه ز شمع رخش هم دم پروانه‌ام

7. سرو فرازنده‌ای خاسته از مجلسم

8. ماه فروزنده‌ای تافته در خانه‌ام

9. با سگ او هم نشین وز همه مستوحشم

10. با غم او آشنا از همه بیگانه‌ام

11. سفرهٔ می‌خانه شد خرقهٔ پشمینه‌ام

12. بر سر پیمانه ریخت سبحهٔ صد دانه‌ام

13. باده پپاپی رسید از کف ساقی مرا

14. توبه دمادم شکست بر سر پیمانه‌ام

15. آتش رخسار او سوخت نه تنها مرا

16. خانهٔ شهری بسوخت جلوهٔ جانانه‌ام

17. مستی من تازه نیست از لب میگون او

18. شحنه مکرر شنید نعرهٔ مستانه‌ام

19. تا نشود آن هما سایه‌فکن بر سرم

20. پا نگذارد ز ننگ جغد به ویرانه‌ام

21. جلوهٔ فروغی نکرد در نظرم آفتاب

22. تا مه رخسار دوست تافت به کاشانه‌ام


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* اگر هوشمندی به معنی گرای
* که معنی بماند ز صورت بجای
شعر کامل
سعدی
* این آهوی رمیده ز مردم، نگاه کیست؟
* این فتنه پیشخدمت چشم سیاه کیست؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* نفس سوخته لاله خطی آورده است
* از دل خاک، که آرام در آنجا هم نیست
شعر کامل
صائب تبریزی