فروغی بسطامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 390

1. توان شناخت ز خونی که ریخت بر رویم

2. که صید زخمی آن ترک سخت بازویم

3. امید طلعت او می‌برد به هر جایم

4. هوای طرهٔ او می‌کشد به هر سویم

5. به هر چه می‌نگرم جلوهٔ تو می‌بینم

6. به هر که میگذارم قصهٔ تو می‌گویم

7. مجو خلاف رضای مرا که در همه عمر

8. به جز مراد تو هیچ از خدا نمی‌جویم

9. اگر چه نام برآورده‌ام به لاقیدی

10. ولی مقید آن حلقه‌های گیسویم

11. به حلقه‌ای که سر زلف او دست افتد

12. مسلم است که مشک ختا نمی‌بویم

13. اگر وصال میسر شود، مگر نشود

14. به جای پا ز پی او به فرق می‌پویم

15. ملک به دیده کشد خاک من پس از مردن

16. اگر قبول کند خاک آن سر کویم

17. مرا که شیر نکردی شکار در میدان

18. کنون اسیر غزالان عنبرین مویم

19. ز مهر دوست فروغی چگونه شویم دست

20. مگر که دست به خون آب دیدگان شویم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* این زمان در زیر بار کوه منت می روم
* من که می دزدیدم از دست نوازش دوش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* رزق اگر بر آدمی عاشق نمی باشد، چرا
* از زمین گندم گریبان چاک می آید برون؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* عزم بر هم زدن هر دو جهان گر داری
* هیچ تدبیر چنان نیست که یکدل باشی
شعر کامل
صائب تبریزی