حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 121

1. هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

2. سعادت همدم او گشت و دولت همنشین دارد

3. حریم عشق را درگه بسی بالاتر از عقل است

4. کسی آن آستان بوسد که جان در آستین دارد

5. دهان تنگ شیرینش مگر ملک سلیمان است

6. که نقش خاتم لعلش جهان زیر نگین دارد

7. لب لعل و خط مشکین چو آنش هست و اینش هست

8. بنازم دلبر خود را که حسنش آن و این دارد

9. به خواری منگر ای منعم ضعیفان و نحیفان را

10. که صدر مجلس عشرت گدای رهنشین دارد

11. چو بر روی زمین باشی توانایی غنیمت دان

12. که دوران ناتوانی‌ها بسی زیر زمین دارد

13. بلاگردان جان و تن دعای مستمندان است

14. که بیند خیر از آن خرمن که ننگ از خوشه چین دارد

15. صبا از عشق من رمزی بگو با آن شه خوبان

16. که صد جمشید و کیخسرو غلام کمترین دارد

17. و گر گوید نمی‌خواهم چو حافظ عاشق مفلس

18. بگوییدش که سلطانی گدایی همنشین دارد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* امشب که از فروغ رخش، لاله داغ بود
* شبنم، سپند مجمر گلهای باغ بود
شعر کامل
حزین لاهیجی
* صبح محشر سر زد و تخم امیدم سر نزد
* در چه ساعت یارب این یوسف به چاه افتاده است؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* غیرتم آید شکایت از تو به هر کس
* درد احبا نمی‌برم به اطبا
شعر کامل
سعدی