حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 393

1. منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن

2. منم که دیده نیالوده‌ام به بد دیدن

3. وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم

4. که در طریقت ما کافریست رنجیدن

5. به پیر میکده گفتم که چیست راه نجات

6. بخواست جام می و گفت عیب پوشیدن

7. مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست

8. به دست مردم چشم از رخ تو گل چیدن

9. به می پرستی از آن نقش خود زدم بر آب

10. که تا خراب کنم نقش خود پرستیدن

11. به رحمت سر زلف تو واثقم ور نه

12. کشش چو نبود از آن سو چه سود کوشیدن

13. عنان به میکده خواهیم تافت زین مجلس

14. که وعظ بی عملان واجب است نشنیدن

15. ز خط یار بیاموز مهر با رخ خوب

16. که گرد عارض خوبان خوش است گردیدن

17. مبوس جز لب ساقی و جام می حافظ

18. که دست زهدفروشان خطاست بوسیدن


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* لاله ساغرگیر و نرگس مست و بر ما نام فسق
* داوری دارم بسی یا رب که را داور کنم
شعر کامل
حافظ
* سرود مجلس جمشید گفته‌اند این بود
* که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند
شعر کامل
حافظ
* چون شجاعت نبود، تیغ کند کار نیام
* جوهری مردی اگر هست، عصا شمشیرست
شعر کامل
صائب تبریزی