حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 449

1. ای که مهجوری عشاق روا می‌داری

2. عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری

3. تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب

4. به امیدی که در این ره به خدا می‌داری

5. دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن

6. به از این دار نگاهش که مرا می‌داری

7. ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند

8. ما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داری

9. ای مگس حضرت سیمرغ نه جولانگه توست

10. عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری

11. تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم

12. از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری

13. حافظ از پادشهان پایه به خدمت طلبند

14. سعی نابرده چه امید عطا می‌داری


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش
* چنین که حافظ ما مست باده ازل است
شعر کامل
حافظ
* قلم نشانهٔ عقل است و تیغ مایهٔ جور
* یکی چو حنظل تلخ و یکی چو شهد شهی
شعر کامل
ناصرخسرو
* باد بهار می‌وزد از گلستان شاه
* و از ژاله باده در قدح لاله می‌رود
شعر کامل
حافظ