حافظ_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 449

1. ای که مهجوری عشاق روا می‌داری

2. عاشقان را ز بر خویش جدا می‌داری

3. تشنه بادیه را هم به زلالی دریاب

4. به امیدی که در این ره به خدا می‌داری

5. دل ببردی و بحل کردمت ای جان لیکن

6. به از این دار نگاهش که مرا می‌داری

7. ساغر ما که حریفان دگر می‌نوشند

8. ما تحمل نکنیم ار تو روا می‌داری

9. ای مگس حضرت سیمرغ نه جولانگه توست

10. عرض خود می‌بری و زحمت ما می‌داری

11. تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم

12. از که می‌نالی و فریاد چرا می‌داری

13. حافظ از پادشهان پایه به خدمت طلبند

14. سعی نابرده چه امید عطا می‌داری


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شاه و گدا به دیده دریادلان یکی است
* پوشیده است پست و بلند زمین در آب
شعر کامل
صائب تبریزی
* عارف گوینده بگو تا که دعای تو کنم
* چونک خوش و مست شوم هر سحری وقت دعا
شعر کامل
مولوی
* اشک خونین بنمودم به طبیبان گفتند
* درد عشق است و جگرسوز دوایی دارد
شعر کامل
حافظ