حزین لاهیجی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 162

1. عهد پیرانه سری، عشق جوان افتاده ست

2. جوش ایّام بهارم، به خزان افتاده ست

3. در فضایی که زند موج طلب، حیرت ما

4. کعبه، سرگشته تر از ریگ روان افتاده ست

5. عشق می گویم و چون شمع، لبم می سوزد

6. راز پنهان من امشب، به زبان افتاده ست

7. از سر کوی تو نبود رَهِ بیرون شدنم

8. بس که بر روی هم اینجا، دل و جان افتاده ست

9. به ادایی دو جهان دین و دل آرد به کمند

10. پیچ و تابی که در آن موی میان افتاده ست

11. نگه شوخ تو، در خار و خس هستی ما

12. گرمتر از نفس سوختگان افتاده ست

13. مدّ احسان رسا، قامت یار است حزین

14. همه جا سایۀ آن سرو روان افتاده ست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* حدیث عشق نداند کسی که در همه عمر
* به سر نکوفته باشد در سرایی را
شعر کامل
سعدی
* به سان‌ گوی کردم دل که دیدم آن صنم دارد
* زسنبل زلف چون چوگان و ازگل چهره چون میدان
شعر کامل
امیر معزی
* صاف چون آیینه می باید شدن با خوب و زشت
* هیچ چیز از هیچ کس در دل نمی باید گرفت
شعر کامل
صائب تبریزی