لینک اشتراک گذاری
کپی شد
حزین لاهیجی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارۀ 121 : خنگ تو به کوهِ عالی ارکان ماند
رباعی شمارۀ 122 : بلبل به نوای آشنا می نازد
رباعی شمارۀ 123 : بر پای بت، از نیاز پیشانی زد
رباعی شمارۀ 124 : از گوشۀ عزلتم جدا نتوان کرد
رباعی شمارۀ 125 : غیر از کف خالی که ز ما برجا ماند
رباعی شمارۀ 126 : بر تیره شب من که دل و جان گرید
رباعی شمارۀ 127 : عالی گهران، بنده نژادان منند
رباعی شمارۀ 128 : در دهر، به مستعار آلوده مگرد
رباعی شمارۀ 129 : گر نوح و دعای غرق، این دم می شد
رباعی شمارۀ 130 : هرگه سخنی بر لب اظهار رسد
رباعی شمارۀ 131 : افسرده دمان عهد ما، رشک یخند
رباعی شمارۀ 132 : از رهگذر دوست، صبایی نرسید
رباعی شمارۀ 133 : زان پیش که دی آفت بستان گردد
رباعی شمارۀ 134 : مشکل که دلم را نگهت شاد کند
رباعی شمارۀ 135 : دل، بندۀ عشق است، کفیلی دارد
رباعی شمارۀ 136 : تا چند ز اشک بر رخم رنگ آید
رباعی شمارۀ 137 : عشق تو سواد دیده را جیحون کرد
رباعی شمارۀ 138 : ویرانۀ هند، کز صفا پاک بود
رباعی شمارۀ 139 : کمتر به وصال، قرعۀ کار افتد
رباعی شمارۀ 140 : گلگون سرشک، گرم جولانی کرد
رباعی شمارۀ 141 : بی پا و سران که هرزه گردی دارند
رباعی شمارۀ 142 : ابنای زمان دُرد و صفا را ندهند
رباعی شمارۀ 143 : حسنش، به می از حجاب بیرون آمد
رباعی شمارۀ 144 : گردد چو خراب تن، چه غم؟ جان باشد
رباعی شمارۀ 145 : جانان چو هوای جلوۂ ناز کند
رباعی شمارۀ 146 : حسن تو به یک جلوه گرفتارم کرد
رباعی شمارۀ 147 : کی بود که دل بستۀ زنّار نبود؟
رباعی شمارۀ 148 : زین پیش فلک چنین دل آزار نبود
رباعی شمارۀ 149 : خوش آن که پیام ارجعی گوش کند
رباعی شمارۀ 150 : مستان لقا چو ارجعی گوش کنند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* طاقتی کو که به سر منزل جانان برسم
* ناتوان مورم و خود کی به سلیمان برسم
شعر کامل
خاقانی
* ز فراق جان من گر ز دو دیده در فشاند
* تو گمان مبر که از وی دل پرگهر ندارم
شعر کامل
مولوی
* سعدی از این پس که راه پیش تو دانست
* گر ره دیگر رود ضلال مبینست
شعر کامل
سعدی