هلالی جغتایی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 131

1. جان من، بهر تو از جان بدنی ساخته‌اند

2. بر وی از رشتهٔ جان پیرهنی ساخته‌اند

3. بر گلت سبزهٔ عنبرشکنی ساخته‌اند

4. از گل و سبزه عجایب چمنی ساخته‌اند

5. تن سیمین تو نازک، دل سنگین تو سخت

6. بوالعجب سنگدل و سیم‌تنی ساخته‌اند

7. الله! الله! چه توان گفت رخ و زلف تو را؟

8. گوییا از گل و سنبل چمنی ساخته‌اند

9. خوش بخند ای گل بستان لطافت، که تو را

10. بر گل از غنچهٔ خندان دهنی ساخته‌اند

11. من که باشم که تو گویی سخن همچو منی؟

12. مردم از بهر دل من سخنی ساخته‌اند

13. می‌کَنم کوه غم از حسرت شیرین‌دهنان

14. از من، این سنگ‌دلان، کوه‌کنی ساخته‌اند

15. بعد از این راز هلالی نتوان داشت نهان

16. که بهر خلوت از آن انجمنی ساخته‌اند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* غالباً تلخی جان کندن من خواست طبیب
* که به جز صبر نفرمود مداوای دگر
شعر کامل
هلالی جغتایی
* چو بی زعفران گشته‌ای خنده ناک
* مخور زعفران تا نگردی هلاک
شعر کامل
نظامی
* معلم گومده تعلیم بیداد آن پَری رو را
* که جز خوی نکو لایق نباشد روی نیکو را
شعر کامل
جامی