جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 148

1. بحمدالله که بازم دیده روشن شد به دیدارت

2. گرفتم قوت جان از حقّۀ لعل شکربارت

3. غبارآلوده می آیی و چرخ این آرزو دارد

4. کز آب چشمۀ خورشید شوید گرد رخسارت

5. کُلاه دلبری کَج نِه سمند ناز جولان ده

6. که باشد همت نیکان ز چشم بد نگهدارت

7. کمند جعد خَم در خَم گر این سان افگنی بینی

8. همه گردن کشان مُلک را آخر گرفتارت

9. چه حاجت پاسان گرد در و بام تو گردیدن

10. چو روز روشنست از شعلۀ آهم شب تارت

11. اگر چون آفتابم نیست ره در روزنت این بس

12. که روزی سایه وار از پا درافتم زیر دیوارت

13. چو مرغان خزان دیده خَمُش بود از سخن جامی

14. ولی در گفت و گو آورد بازش بوی گُلزارت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پس از مرگ از زمین مرقدم مردم گیا روید
* مرا هرگز نسازد خاک پنهان، دانۀ عشقم
شعر کامل
حزین لاهیجی
* مردم سپند بر سر آتش نهند و تو
* آتش زدی به عالم از آن خال چون سپند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* دانه‌ای بیچاره بودم زیر خاک
* دانه را دردانه کردی عاقبت
شعر کامل
مولوی