جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 174

1. شاهد بستان که چشمش نرگس و رویش گل است

2. سایه بر برگ گل او کرده شاخ سنبل است

3. مجمری فیروزه دان هر غنچه را کز گل در آن

4. آتشی افروخته از بهر داغ بلبل است

5. کوه و صحرا بس که می خوردند از جام سحاب

6. لاله ها بر رویشان افتاده ز آن می گل گل است

7. بس که از سبزه زمین ها سبز شد هر پشته را

8. چوک کرده بختی ای دان کز سقر لاطش جل است

9. طرّۀ شمشاد کش بسته گره دست صبا

10. آمده بر سر ز خوبان چمن چون کاکل است

11. تا کند بلبل به بزم گل مکرّر قول خویش

12. از صراحی آن نه قلقل بلکه تکرار قل است

13. از سماع شعر جامی بس که در وجدند و حال

14. در چمن افتاده از غوغای مرغان غلغل است


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* داروی تربیت از پیر طریقت بستان
* کادمی را بتر از علت نادانی نیست
شعر کامل
سعدی
* ما چو پیمان با کسی بستیم دیگر نشکنیم
* گر همه زهرست چون خوردیم ساغر نشکنیم
شعر کامل
وحشی بافقی
* مدتی چون غنچه در خون جگر پیچیده ام
* تا درین گلزار چون گل یک دهن خندیده ام
شعر کامل
صائب تبریزی