لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 67

1. منم ز جان شده بنده مه یگانۀ خود را

2. که ساخت جلوه گهِ ناز بنده خانه خود را

3. قدم به خانه ام آن سرو تا نهاد به هر دَم

4. هزار بوسه زنم خاک آستانۀ خود را

5. نداد دست جزینم که ریختم ز دو دیده

6. به پای او گهرِ اشک دانه دانۀ خود را

7. کبوتر حرم او به شاخ سدره و طوبا

8. نمی دهد خس و خاشاکِ آشیانۀ خود را

9. گرفت قصّۀ دردم درازی از غم هجران

10. کجاست یار که کوته کنم فسانۀ خود را

11. بهانه سازم و سویش روم ولی چو بپرسد

12. چه کار آمده ای کم کنم بهانۀ خود را

13. چو پیش یار نگفتند شرح عشق تو جامی

14. رسان به عرض وی این شعر عاشقانۀ خود را


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* غافل مشو ز پاس دل بیقرار ما
* کاین مرغ پر شکسته قفس ها شکسته است
شعر کامل
صائب تبریزی
* فریب مهربانی خوردم از گردون، ندانستم
* که در دل بشکند خاری که بیرون آرد از پایم
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر چه لاله طورست روی روشن او
* چراغ روز بود با بیاض گردن او
شعر کامل
صائب تبریزی