لینک اشتراک گذاری
کپی شد
جامی_دیوانقطعه ها
قطعه شمارۀ 1 : دلا منشین درین ویرانه چون جغد
قطعه شمارۀ 2 : جامی مبند توسن همّت به میخ آز
قطعه شمارۀ 3 : هر پسر کو از پدر لافد نه از فضل و هنر
قطعه شمارۀ 4 : پستست قدر سفله اگر خود کلاه جاه
قطعه شمارۀ 5 : پیِ لقمه و خرقه هر لحظه ای
قطعه شمارۀ 6 : هر برق درخشان که برآید ز بدخشان
قطعه شمارۀ 7 : برای نعمت دنیا که خاک بر سر آن
قطعه شمارۀ 8 : با قضا جامی رضا ده گرچه حکم او ترا
قطعه شمارۀ 9 : هر که دل بر عشوۀ گیتی نهاد
قطعه شمارۀ 10 : بسا اَخ کز اخوّت چون زند دم
قطعه شمارۀ 11 : مشو مغرور حسن خوبرویان
قطعه شمارۀ 12 : هرچند زند لاف کرم مَرد درم دوست
قطعه شمارۀ 13 : مشو با کم از خود مصاحب که عاقل
قطعه شمارۀ 14 : هیچ سودی نکند تربیت ناقابل
قطعه شمارۀ 15 : ساغری می گفت دزدان معانی برده اند
قطعه شمارۀ 16 : ای سهی قد که عمر تو اکثر
قطعه شمارۀ 17 : به جنگجو صنم خویش گفتم ای صدبار
قطعه شمارۀ 18 : به مَه آن رخ چرا کنم تشبيه
قطعه شمارۀ 19 : ای خواجه عقل بین که بزرگان شهر ما
قطعه شمارۀ 20 : چنان ز خلق ملولم که تا به چشم نیاید
قطعه شمارۀ 21 : بود شاها رعیّت آن خزینه
قطعه شمارۀ 22 : به مصر و شام که گیرند وقف را به تمام
قطعه شمارۀ 23 : جامی ارباب کرم نایاب چون عنقا شدند
قطعه شمارۀ 24 : درین نشیمن حرمان مکن به کس پیوند
قطعه شمارۀ 25 : مطرب خوش لهجه را حُسن ادا باید نخست
قطعه شمارۀ 26 : غلام خامۀ آن کاتبم که شعر مرا
قطعه شمارۀ 27 : جامی از قید تعلّق چون رهیدی بعد ازین
قطعه شمارۀ 28 : هرکه نا کس بود در اصل سرشت
قطعه شمارۀ 29 : جاهل که لاف فضل زند کاش از نخست
قطعه شمارۀ 30 : آیا شاهی که هرجا مسند عدل

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ضرورتست که نیک کند کسی که شناخت
* که نیکی و بدی از خلق داستان ماند
شعر کامل
سعدی
* مر غول را برافشان یعنی به رغم سنبل
* گرد چمن بخوری همچون صبا بگردان
شعر کامل
حافظ
* به وفای تو درآمیخت چنان آب و گِلم
* که دمد بعد وفات از گل من بوی وفات
شعر کامل
جامی