کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 1037

1. طبیب عاشقان آمد بیا بگذار بیدردی

2. چه میخواهی ازین رحمت دوائی جو که به گردی

3. طریق عاشقی بر گیر و سروی دردمندان شو

4. که بیعشقی و بیدردی نباشد شیوه مردی

5. رخت گر زردشد زین درد کار خویش چون زر دان

6. که چون زر سرخ روبنهاست عاشق را ز رخ دردی

7. دلا جز خون مزگانی نرفت از پیش یک کارت

8. درون ریش درویشی مگر پیموجب آزردی

9. گرت ئیت نه روی اوست از هر سجده در قبله

10. بگیر از سر نماز خود که در نیت خطا کردی

11. بروی زرد بنمایم نشسته خاک کویت را

12. به عقبی گر به پرسندم که از دنیا چه آوردی

13. غم و اندوه بی یاریز بیدردان نباید خوش

14. کمال اینها نرا زید که صاحب دردی و فردی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گفت اگر بر آستانم آب خواهی زد ز اشک
* هم به مژگانت بروب آن خاک در گفتم بچشم
شعر کامل
کمال خجندی
* گفت آن یار کز او گشت سر دار بلند
* جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد
شعر کامل
حافظ
* بفرمان اویست گردان سپهر
* ازو بازگسترده هرجای مهر
شعر کامل
فردوسی