کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 173

1. زلف کمند افکنت اقلیم جان گرفت

2. با این کمند روی زمین می توان گرفت

3. ترکان چه سان به نیغ بگیرنده ملک را

4. چشمت به غمزه ملک دل ما چنان گرفت

5. خوبان همه ز شرم گرفتند روی خویش

6. پیش نو از نخست به آسمان گرفت

7. ای دل مترس از آنکه نگردی شکار یار

8. اینک ز غمزه نپر وز ابرو گمان گرفت

9. سر پیش او نهادم و نگرفت آن به هیچ

10. جان عزیز چون بنهادم روان گرفت

11. از لاغری گرفت به یک تک شبم رقیب

12. خندید بار و گفت که سگ استخوان گرفت

13. در باب عاشقی است حدیثی به زر کمال

14. هر نقش کز رخ نو بر آن آستان گرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی
* صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست
شعر کامل
سعدی
* عقده های مشکلم چون عود یکسر باز شد
* تا فتادم در حریم دلگشای سوختن
شعر کامل
صائب تبریزی
* دامن صحرا نبرد از چهره ام گرد ملال
* می روم چون سیل تا دریا به فریادم رسد
شعر کامل
صائب تبریزی