کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 227

1. گفتمت سنگدلی آمد ازین نکته گرانت

2. آن هم از سنگدلی بود که گفتیم چنانت

3. گر صبا خوانمت از لطف و گل از غایت خوبی

4. هم از این خسته شود خاطر نازک هم از آنت

5. این همه دستگه حسن و ملاحت که تو داری

6. گر کند بی سر و پانی ز تو سودی چه زیانت

7. من و بیداری شب وآرزوی شمع جمالت

8. من و بیماری باریک و تمنای میانت

9. رشکم آمد ز تو ای شمع که تا روز به خلوت

10. پیش او سوخته دوش زهی راحت جانت

11. گرجفا خواهم و جور از تو هم آن است و هم اینت

12. ور وفا جویم و مهر از تو به این است و نه آنت

13. گفته بودی چو شوی هیچ بر آنی به زبانم

14. من شدم هیچ ولی هیچ نگنجد به دهانت

15. ریخت آن به نظر خون کمال از خم ابرو

16. حیفم آید نه از آن کشته که از تیر و کمانت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* بیابان قناعت وسعتی دارد که هر موری
* نمی داند کم از ملک سلیمان چشم تنگش را
شعر کامل
صائب تبریزی
* هر آن شب در فراق روی لیلی
* که بر مجنون رود لیلی طویلست
شعر کامل
سعدی
* غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
* که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را
شعر کامل
حافظ