کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 558

1. یارب آن شمع چگل دوش به مهمان که بود

2. خط او سبزی و لبها نمک خوان که بود

3. چون خضر شد ز نظر غایب و معلوم نشد

4. که به تاریکی شب چشمه حیوان که بود

5. آن لب لعل کزو ماند دهان همه باز

6. باز پرسید که دوشینه به دندان که بود

7. سر ما بود و در او همه شب تا دم صبح

8. تا خود او شمع سرای که و ایران که بود

9. سوختم از غم و روشن نشد این نکته هنوز

10. که شب آن شمع شکر لب به شبستان که بود

11. از دل خسته چه پرسی که که آزرد ترا

12. غمزه را پرسی که آن زخم ز پیکان که بود

13. گفته ای در غم هجرم نکند ناله کمال

14. بر سر کوی تو دوش این همه افغان که بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ز بس زهر شکایت خوردم و بر لب نیاوردم
* به سبزی می زند تیغ زبان چون پسته در کامم
شعر کامل
صائب تبریزی
* باد صبا باز وزان شد به باغ
* بر گل و گلزار وزیدن گرفت
شعر کامل
مولوی
* ذره ذره کاندرین ارض و سماست
* جنس خود را هر یکی چون کهرباست
شعر کامل
مولوی