کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 695

1. بر آمد جان ز شوق آن دهانم

2. بر آوردی به هیچ ای دوست جانم

3. گریبانم ز دست خود چه دوزی

4. ه از دست تو بازش می درانم

5. ز تو می پرسم و می گویم از شوق

6. سخن می گویم و در می چکانم

7. چو در گفتار می آری لب خویش

8. شکر می چینم و جان می فشانم

9. اگر بویت به من جانی رساند

10. چه می ترسی یکی را صد رسانم

11. مرا پرسی ز عقل و دین چه دانی

12. ترا دانم من این و آن ندانم

13. کمال از جانستانش رنجه شد گفت

14. چه می رنجی حق خود می ستانم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پای سرو از قد رعنای تو در گل می‌رفت
* خاصه آنوقت که برطرف گلستان بودی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* چون تو در بستان برافکندی نقاب
* لاله را دل بر گل و نسرین بسوخت
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* وجود عاریتی خانه‌ایست بر ره سیل
* چراغ عمر نهادست بر دریچهٔ باد
شعر کامل
سعدی