کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 766

1. گر خود هزار سنگ ملامت به سر خورم

2. چندانکه زنده ام غم آن سپمپر خورم

3. آبی که از سفال سگانش رود به حلق

4. به زآن شراب لعل که از جام زر خورم

5. ریزم به باده خون جگر گره برم به کار

6. بی روی بار باده به خون جگر خورم

7. آید خوشم چو باد که بر فرگی زند

8. مشتی که از رقیب نو بر چشم تر خورم

9. تبری به چشم خوردم و سپری نشد از آن

10. بفرست دیگری که به چشم دگر خورم

11. عمر ست بار و حلق جهان در دعای او

12. من در دعای خویش که از عمر برخورم

13. گفتی کمال هیچ مگوی این دهن ببوس

14. من طوطیم سخن کنم آنگه شکر خورم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پس از مرگ از زمین مرقدم مردم گیا روید
* مرا هرگز نسازد خاک پنهان، دانۀ عشقم
شعر کامل
حزین لاهیجی
* پای سرو بوستانی در گلست
* سرو ما را پای معنی در دلست
شعر کامل
سعدی
* دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
* سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم
شعر کامل
حافظ