لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 837

1. حدیث یار شیرین لب نگنجد در دهان من

2. که باشم من که نام او برآبد بر زبان من

3. رنیم روزی از چشمت بکشتن داد پیغامی

4. هنوز آن مژده دولت نرفت از گوش جان من

5. نسیم دوستی آبد سگان آستانش را

6. پس از صدسال اگر یک یک ببوین استخوان من

7. گمان میبردمی کأن به بسرو بوستان ماند

8. چو دیدم شکل او شد راست از قدش کمان من

9. غم او نا توان دارد بجان میجوید آزارم

10. چه میجوید نمیدانم ز جان ناتوان من

11. کمال ار بشنود سعدی دوبیتی زین غزل گوید

12. که خاک باغ طبعت باد آب بوستان من

13. چنین مرغ خوش الحانی که من باشم روا باشه

14. که خارستان بار اشکنه باشد گلستان من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ز سوسن بشنو ای ریحان که سوسن صد زبان دارد
* به دشت آب و گل بنگر که پرنقش و نگار آمد
شعر کامل
مولوی
* عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است
* کار بد مصلحت آن است که مطلق نکنیم
شعر کامل
حافظ
* قطره آبی که دارد در نظر گوهر شدن
* از کنار ابر تا دریا تنزل بایدش
شعر کامل
صائب تبریزی