لینک اشتراک گذاری
کپی شد
کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 917

1. ای از حدیث زلف توام بر زبان گره

2. بگشای برقع از رخ و از زلف آن گره

3. چشمم گلی نچید ز باغ رخت هنوز

4. تا کی زند دو زلف تو بر ابروان گره

5. زلفت دلم بیست و در آویخت از هوا

6. جز باد دلگشا که گشاید چنان گره

7. خوبان که دانه دانه کنند اشک عاشقان

8. از ساحری زننده بر آب روان گره

9. ابرو ترش کنی و بگویم زهی کمان

10. آری فتد همیشه ز زه بر کمان گره

11. موی میان او به کمر هست در خیال

12. چون رشته که باشدش اندر میان گره

13. نظم کمال بسته به هم رشته درست

14. گفتار دیگران همه بر ریسمان گره


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* همت عالی طلب جام مرصع گو مباش
* رند را آب عنب یاقوت رمانی بود
شعر کامل
حافظ
* آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد
* صبر و آرام تواند به من مسکین داد
شعر کامل
حافظ
* ز دور باده به جان راحتی رسان ساقی
* که رنج خاطرم از جور دور گردون است
شعر کامل
حافظ