کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 922

1. ای رخ و زلف سیاه تو شب تیره و ماه

2. مردم دیده که باشد؟ که کند در تو نگاه

3. مردم چشم تو ماتم زده عشاقند

4. ورنه رنگ «مژه ها» بهر چه گردید سیاه

5. عاشق روی ترا برگ گل بستان نی

6. بلبل باغ ارم میل ندارد به گیاه

7. گر نشان قدمت بر سرراهی یابم

8. برنگیرم رخ اگر خاک شوم برسرراه

9. ستم از چشم تو در عین پریشانکاریست

10. خود سر زلف تو دال است چه حاجت به گواه

11. گفتمش رخ بهم بر رخ زیبای تو گفت

12. خرمن گل نتواند که کشد زحمت گاه

13. قصة زلف تو گفتیم به پایان نرسید

14. کاین حکایت نه حدیثی ست که گردد کوتاه


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به آستان خرابات سرکشی مفروش
* که بیست حج پیاده است یک نماز اینجا
شعر کامل
صائب تبریزی
* شکنج زلف سیاه تو بر سمن چو خوشست
* دمیده سنبلت از برک نسترن چه خوشست
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* سفر دراز نباشد به پای طالب دوست
* که زنده ابدست آدمی که کشته اوست
شعر کامل
سعدی