کمال خجندی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارۀ 941

1. دلم به زخم زبانها نگردد آزرده

2. که عاشق تو بود گنده تیر خورده

3. چه خوش بود صنمی چون تو در بر آوردن

4. به خلوتی که بود حجره در بر آورده

5. دلی که بود درو رحم کردیش از سنگ

6. دگرچه برخورم از بار دل دگر کرده

7. بناز چشم تو پرورده شد دلم منگر

8. بخواریش که عزیزیست ناز پرورده

9. شنیده که مویز سیه بود شیرین

10. گرین ز سبز خطان دلبر سیه چرده

11. مرا چه بیم ز آتش چو سرد خواهد شد

12. جحیم پر شرر از زاهدان افسرده

13. کمال واعظ خوشگوی ما زبانگ و خروش

14. چو شد خموش نگه دار گو همین پرده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* خاموش که سرمستم بربست کسی دستم
* اندیشه پریشان شد تا باد چنین بادا
شعر کامل
مولوی
* همه شب راه دلم بر خم گیسوی تو بود
* آه از این راه که باریک تر از موی تو بود
شعر کامل
فروغی بسطامی
* به رنگ زرد قناعت کن از ریاض جهان
* که رنگ سرخ به خون جگر شود پیدا
شعر کامل
صائب تبریزی