کمال‌الدین اسماعیل_دیوانغزل ها (فهرست)

شمارهٔ 66

1. سحرگهان که صبا نافۀ ختن بیزد

2. زمانه عنبر و کافور بر هم آمیزد

3. بگسترند عروسان باغ دامن خویش

4. چو ابر برسرشان ز استین گهر ریزد

5. خیال دوست چو در چشم خفتگان بزند

6. ز خواب مردمک دیده را بر انگیزد

7. ببوی آنکه مگر پی برد بخاک درش

8. دلم چو بوی بباد هوا درآویزد

9. کسی که آفت هستیّ خویش بشناسد

10. بپای مستی از گوی عقل بگریزد

11. هوای طبع تو سر پوش آتش شوقست

12. چو باد حرص تو بنشست شوق برخیزد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* تین و زیتونی که یزدان خورده در قرآن قسم
* فهم‌ آن زاوّل‌ که قصدش چیست زین زیتون و تین
شعر کامل
قاآنی
* عارض از کافور و زلف از مشک داشت
* لعل سیراب از لبش لب خشک داشت
شعر کامل
عطار
* نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد
* مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم
شعر کامل
حافظ