کمال‌الدین اسماعیل_دیوانقطعه ها (فهرست)

شمارهٔ 137 - وله ایضا

1. تو به علم نجوم فخر کنی

2. گویی این اصل علمها آمد

3. چیست علم نجوم جز ژاژی

4. کالت و ساز هر گدا آمد؟

5. گاه گویی که آن صواب آمد

6. گاه گویی مه این خطا آمد

7. علم شرعست علم و هر چه جزوست

8. به حقیقت همه هبا آمد

9. نیست خالی منجّم از ذلّت

10. ور چه مقبول پادشا آمد

11. بس عزیزست مرد دانشمند

12. ورچه درویش و بینوا آمد

13. گر چه سر بر فلک برد این علم

14. ور چه با طبع آشنا آمد

15. حاصلش چیست جز شمار دو قرص

16. کز کجا رفت وز کجا آمد؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* طی نگشته روزگار کودکی پیری رسید
* از کتاب عمر ما فصل شباب افتاده است
شعر کامل
رهی معیری
* ندارم گر چه در خرمن پر کاهی، به این شادم
* که رزق خوشه چین باشد زبان گندمین از من
شعر کامل
صائب تبریزی
* ز دیده اشک خونین بر رخان ریخت
* تو گفتى ناردان بر زعفران ریخت
شعر کامل
فخرالدین اسعد گرگانی