کمال‌الدین اسماعیل_دیوانقطعه ها (فهرست)

شمارهٔ 350 - ایضا له

1. ای آفتاب ملک که از پرتو کرم

2. چون صبح کام فضل پر از خنده کرده یی

3. از بس که همچو غنچه کنی دل نمودگی

4. چون نرگسم ز شرم سرافکنده کرده یی

5. خطّیست کرد عارض خوبان معنوی

6. نقشی که تو به خامۀ فرخنده کرده یی

7. جمعند در هوای تو دلهای اهل فضل

8. تاصیت جود خویش پراکنده کرده یی

9. فضل شکسته را تو دلی باز داده یی

10. امّید مرده را تو به دم زنده کرده یی

11. بی من ز بس که با منت انواع لطفهاست

12. الحق ز حد برونم شرمنده کرده یی

13. دارم امید آنکه رسانی بانتها

14. این ابتدای لطف که با بنده کرده یی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* پاک طینت می رساند فیض بعد از سوختن
* عود خاکستر چو گردد می کند دندان سفید
شعر کامل
صائب تبریزی
* همای بر همه مرغان از آن شرف دارد
* که استخوان خورد و جانور نیازارد
شعر کامل
سعدی
* آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع
* آتش آن است که در خرمن پروانه زدند
شعر کامل
حافظ