خاقانی_دیوانرباعی ها (فهرست)

رباعی شمارهٔ 312

1. چون مرغ دلت پرید ناگه تو که‌ای؟

2. چون اسب تو سم فکند در ره تو که‌ای؟

3. بر تو ز وجود عاریت نام کسی است

4. چون عاریه باز دادی آنگه تو که‌ای؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* دنیی آن قدر ندارد که برو رشک برند
* یا وجود و عدمش را غم بیهوده خورند
شعر کامل
سعدی
* در چشم پاک بین نبود رسم امتیاز
* در آفتاب سایه شاه و گدا یکی است
شعر کامل
صائب تبریزی
* سخندانیّ و خوشخوانی نمی‌ورزند در شیراز
* بیا حافظ که تا خود را به ملکی دیگر اندازیم
شعر کامل
حافظ