لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خاقانی_دیوانقطعه ها
شمارهٔ 151 - در هجو شهر زوری : شهر زوری گدا بود خاصه
شمارهٔ 152 - در تقاضای ده شتر از امیر الحاج : ای که هر دم ز تبت خلقت
شمارهٔ 153 : همه عیب‌اند زنان و آن همه را
شمارهٔ 154 : همه هم شهریان خاقانی
شمارهٔ 155 : می‌سزد قبلهٔ خاقانی از آن
شمارهٔ 156 : خاقانیا ز نان طلبی آب رخ مریز
شمارهٔ 157 : شب نباشد که آه خاقانی
شمارهٔ 158 : تا به ارمن رسیده‌ام بر من
شمارهٔ 159 : هر که در قوم بردگ است امامش خوانند
شمارهٔ 160 : چون گشایند اهل همت دست خود
شمارهٔ 161 : دولت نو است و کار نو و کارکن نو است
شمارهٔ 162 - در موعظه : از بدان نیک ترس خاقانی
شمارهٔ 163 : چون به حد کوفه باز آیند حاج از بادیه
شمارهٔ 164 : خاقانی اگرچه نیک اهلی
شمارهٔ 165 : تارمویم به من نمود سپید
شمارهٔ 166 : رشتهٔ کژ داشتی در سر مگر خاقانیا
شمارهٔ 167 : جوی دل رفته دار خاقانی
شمارهٔ 168 : یار مردم مار و کژدم دان کنون خاقانیا
شمارهٔ 169 : دور کمال پانصد هجرت شناس و بس
شمارهٔ 170 : بر اهل کرم لرز خاقانیا
شمارهٔ 171 - در مرثیهٔ وحید الدین عم خود : خاک بر سر پاش خاقانی و در خون خسب از آنک
شمارهٔ 172 - در مرثیهٔ وحید الدین عموی خود : رفت آنکه فیلسوف جهان بود و بر جهان
شمارهٔ 173 : ز رهنمون بدی نیک ترس خاقانی
شمارهٔ 174 : دست بر پای آز نه یک چند
شمارهٔ 175 : ای شاه دو معنی را نامد به تو خاقانی
شمارهٔ 176 : ای امیر امرای سخن و شاه سخا
شمارهٔ 177 : فضل درد سر است خاقانی
شمارهٔ 178 - در رثاء فرزند : وقت مردن رشید را گفتم
شمارهٔ 179 : دور دور بدی است خاقانی
شمارهٔ 180 : چون امیدم بریده نیست ز تو

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* سپند خال ازان دایم است پابرجا
* که چشم زخم به آن آتشین لقا نرسد
شعر کامل
صائب تبریزی
* من چه در پای تو ریزم که پسند تو بود
* جان و سر را نتوان گفت که مقداری هست
شعر کامل
سعدی
* جای آن است که خون موج زند در دل لعل
* زین تغابن که خزف می‌شکند بازارش
شعر کامل
حافظ