خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 129

1. لب شیرین تو هر دم شکر انگیزترست

2. زلف دلبند تو هر لحظه دلاویزترست

3. برسرآمد ز جهان جزع تو در خونخواری

4. گر چه چشم من دل سوخته خونریزترست

5. ایکه از تنگ شکر شور برآورد لبت

6. هر زمان پسته تنگت شکر آویزترست

7. همچو سرچشمهٔ نوش تو ز بهر سخنم

8. چشمم از درج عقیقت گهر انگیزترست

9. نشنود پند تو ای زاهد تردامن خشک

10. هرکش از درد مغان دامن پرهیزترست

11. آتشست این دل شوریده من پنداری

12. زانکه هر چند که او سوخته تر تیزترست

13. تا هوای گل رخسار تو دارد خواجو

14. هر شب از بلبل دلسوخته شب خیزترست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آبنوسم در بن دریا نشینم با صدف
* خس نیم تا بر سر آیم کف بود همتای من
شعر کامل
خاقانی
* هر گیاهی کز حریم خیمۀ لیلی دمد
* خورده آب از چشمه سارِ دیدۀ مجنون بُوَد
شعر کامل
جامی
* در زلف تو دادند نگارا خبر دل
* معذورم اگر آمده‌ام بر اثر دل
شعر کامل
سنایی