خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 130

1. بیمار چشم مست تو رنجور خوشترست

2. لفظ خوشت ز لؤلؤ منثور خوشترست

3. عکس رخ تو در شکن طرهٔ سیاه

4. از نور شمع در شب دیجور خوشترست

5. صحبت خوشست لیکن اگر نیک بنگری

6. جادوی ناتوان تو رنجور خوشترست

7. بشکن خمار من بلب لعل جان‌فزای

8. کان چشم مست تست که مخمور خوشترست

9. مشنو که روضه بی می و معشوق خوش بود

10. زیرا که نالهٔ دهل از دور خوشترست

11. عشرت خوشست خاصه در ایام نوبهار

12. لیکن بدور دختر انگور خوشترست

13. در پای گل ترنم بلبل خوشست لیک

14. آواز چنگ و نغمهٔ طنبور خوسترست

15. منظور اگر نظر بودش با تو خوش بود

16. اما نظر بطلعت منظور خوشترست

17. گفتم کمند زلف تو معذورم ار کشم

18. در تاب رفت و گفت که معذور خوشترست

19. خواجو کنونکه موکب سلطان گل رسید

20. بستان خوشست و مجلس دستور خوشترست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چون نار کند شق دل مینای فلک را
* این باده پر زور که در ساغر عشق است
شعر کامل
صائب تبریزی
* خرم دل آن که همچو حافظ
* جامی ز می الست گیرد
شعر کامل
حافظ
* پیران سخن ز تجربه گویند گفتمت
* هان ای پسر که پیر شوی پند گوش کن
شعر کامل
حافظ