خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 326

1. گر دلم روز وداع از پی محمل می‌شد

2. تو مپندار که آن دلبرم از دل می‌شد

3. هیچ منزل نشود قافله از آب جدا

4. زانکه پیش از همه سیلاب بمنزل می‌شد

5. گفتم از محمل آن جان جهان برگردم

6. پایم از خون دل سوخته در گل می‌شد

7. راستی هر که در آن سرو خرامان می‌دید

8. همچو من فتنه بر آن شکل و شمائل می‌شد

9. ساربان خیمه برون می‌زد و اینم عجبست

10. که قیامت نشد آنروز که محمل می‌شد

11. قاتلم می‌شد و چون خون ز جراحت می‌رفت

12. جان من نعره زنان از پی قاتل می‌شد

13. همچو بید از غم هجران دل من می‌لرزید

14. کان سهی سرو خرامان متمایل می‌شد

15. پند عاقل نکند سود که در بند فراق

16. دل دیوانه ندیدیم که عاقل می‌شد

17. بگذر از خویش که بی قطع مسالک خواجو

18. هیچ سالک نشنیدیم که واصل می‌شد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است
* با دوستان مروت با دشمنان مدارا
شعر کامل
حافظ
* لاله رخساره بخون شوید و سیراب شود
* سرو کوتاه کند دست و سرافراز آید
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* مریز اشکِ من ای چشم خون گرفته که خواهم
* کنم نثار رهش آن دُر ِنسفتۀ خود را
شعر کامل
جامی