خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 327

1. ایکه از شرمت خوی از رخسارهٔ خور می‌چکد

2. چون سخن می‌گوئی از لعل تو گوهر می‌چکد

3. زان لب شیرین چو می‌آرم حدیثی در قلم

4. از نی کلکم نظر کن کاب شکر می‌چکد

5. دامن گردون پر از خون جگر بینم بصبح

6. بسکه در مهر تو اشک از چشم اختر می‌چکد

7. چون عقیق گوهر افشان تو می‌آرم بیاد

8. در دمم سیم مذاب از دیده بر زر می‌چکد

9. بسکه می‌ریزد ز چشمم اشک میگون شمع‌وار

10. ز آتش دل خون لعل از چشم ساغر می‌چکد

11. عاقبت سیلابم از سر بگذرد چون دمبدم

12. راه می‌گیرم برآب چشم و دیگر می‌چکد

13. آستین بردیده می‌بندم ولی در دامنم

14. خون دل چندانکه می‌بینم فزونتر می‌چکد

15. خامه چون احوال دردم بر زبان می‌آورد

16. اشک خونینش روان بر روی دفتر می‌چکد

17. تشنه می‌میرم چو خواجو برلب دریا و لیک

18. برلب خشکم سرشک از دیدهٔ تر می‌چکد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در چاه ذقن چو حافظ ای جان
* حسن تو دو صد غلام دارد
شعر کامل
حافظ
* شاه آن نیست که ملکی به سپاهی گیرد
* شاه آنست که بر ملک دلی باشد شاه
شعر کامل
وحشی بافقی
* وقت را غنیمت دان آن قدر که بتوانی
* حاصل از حیات ای جان این دم است تا دانی
شعر کامل
حافظ