خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 355

1. رنج ما بردیم و گنج ارباب دولت برده‌اند

2. خار ما خوردیم و ایشان گل بدست آورده‌اند

3. گر حرامی در رسد با ما چه خواهد کرد زانک

4. رخت ما پیش از نزول ما بمنزل برده‌اند

5. می پرستان محبت را ز غم اندیشه نیست

6. از برای آنکه آب زندگانی خورده‌اند

7. هر که در عشق پریرویان نیامد در شمار

8. عارفانش از حساب عاقلان نشمرده‌اند

9. با وجود آنکه بد گفتند و نیک انگاشتیم

10. ما نیازردیم و بدگویان ز ما آزرده‌اند

11. گلعذاران بین که کل پرده بر ما می‌درند

12. ما برون افتاده ویشان همچنان در پرده‌اند

13. باد پیمایان که آگه نیستند از سوز عشق

14. زان نمی‌سوزند از آه گرم ما کافسرده‌اند

15. زنده دل قومی که پیش تیغ عشقت شمع‌وار

16. ز آتش دل سر فدا کردند و پای افشرده‌اند

17. چون ببدنامی برآمد نام خواجو در جهان

18. نیک نام آنها که ترک نیک نامی‌کرده‌اند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* آن نه شب بود در ایام لیلی هر صباح
* آسمان شب تا سحر بر حال مجنون می‌گریست
شعر کامل
هلالی جغتایی
* شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان
* ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی
شعر کامل
حافظ
* به فلک می‌رسد از روی چو خورشید تو نور
* قل هو الله احد چشم بد از روی تو دور
شعر کامل
سعدی