خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 423

1. آندم که نه شمع و نه لگن بود

2. شمع دل من زبانه زن بود

3. واندم که نه جان و نه بدن بود

4. دل فتنه یار سیمتن بود

5. در آینه روی یار جستم

6. خود آینه روی یار من بود

7. دل در پی او فتاد و او را

8. خود در دل تنگ من وطن بود

9. موج افکن قلزم حقیقی

10. هم گوهر و هم گهر شکن بود

11. دی بر در دیر درد نوشان

12. آشوب خروش مرد و زن بود

13. دیدم بت خویش را که سرمست

14. در دیر حریف برهمن بود

15. هر بت که مغانش سجده کردند

16. چون نیک بدیدم آن شمن بود

17. پروانهٔ روی خویشتن شد

18. آن فتنه که شمع انجمن بود

19. چون پرده ز روی خویش برداشت

20. خود پردهٔ روی خویشتن بود

21. خواجو بزبان او سخن گفت

22. هیهات چه جای این سخن بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به شکر یا به نوای شکرین پیوندد
* هر که از خاک چو نی بسته کمر برخیزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* چو خورشید زان چادر قیرگون
* غمی شد بدرید و آمد برون
شعر کامل
فردوسی
* طمع به خاک فرو می برد حریصان را
* ز حرص بر سر قارون رسید آنچه رسید
شعر کامل
رهی معیری