خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 546

1. سرو را پای به گل می‌رود از رفتارش

2. واب شیرین ز عقیق لب شکر بارش

3. راهب دیر که خورشید پرستش خوانند

4. نیست جز حلقهٔ گیسوی بتم ز نارش

5. هر کرا عقل درین راه مربی باشد

6. لاجرم در حرم عشق نباشد بارش

7. قرص خورشید ز روی تو به جائی ماند

8. ورنه هر روز کجا گرم شود بازارش

9. سر زلف تو ندانم چه سیه کاری کرد

10. که بدینگونه تو در پای فکندی کارش

11. دلم از زلف تو چون یک سر مو خالی نیست

12. همچو آن سنبل شوریده فرو مگذارش

13. یادگار من دلخسته مسکین با تو

14. آن دل شیفته حالست نکو میدارش

15. باغبانرا چه تفاوت کند ار بلبل مست

16. بسراید سحری برطرف گلزارش

17. گوش کن نغمه خواجو که شکر می‌شکند

18. طوطی منطق شیرین شکر گفتارش


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چمن ز باد خزان زرد و زار خواهد ماند
* درخت گل همه بیبرگ و بار خواهد ماند
شعر کامل
اوحدی
* چنین پرشور از ان کان ملاحت گر جهان گردد
* رگ تلخی درین بستان به بادامی نمی ماند
شعر کامل
صائب تبریزی
* بخت سبزی ز خدا همچو حنا می خواهم
* که بمالم رخ پر خون به کف پای کسی
شعر کامل
صائب تبریزی