خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 592

1. ای سواد خط توشرح مصابیح جمال

2. طاق پیروزهٔ ابروی تو پیوسته هلال

3. زلف هندوی تو چینی و ترا رومی روی

4. چشم ترک تو ختائی و ترا زنگی خال

5. کی شکیبد دلم از چشمهٔ نوشت هیهات

6. تشنه در بادیه چون بگذرد از آب زلال

7. گر بود شوق حرم بعد منازل سهلست

8. هجر در راه حقیقت نکند منع وصال

9. نتوان گفت که می در نظرت هست حرام

10. زانکه در گلشن فردوس بود باده حلال

11. بر بنا گوش تو خال حبشی هر که بدید

12. گفت بر گوشهٔ خورشید نشستست بلال

13. چون خیال تو درآید بعیادت ز درم

14. خویش را باز ندانم من مسکین ز خیال

15. گفتم از دیده شوم غرقهٔ خون روزی چند

16. چشم دریا دل من شور برآورد که سال

17. چه کند گر نکند شرح جمالت خواجو

18. که بوصف تو رساندست سخن را بکمال


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چه پرواگر در میخانه ها را محتسب گل زد؟
* نبندد نرگس مستش، دکان می فروشی را
شعر کامل
حزین لاهیجی
* به شوربختی ازان دل نهاده ام که نمک
* برای تلخی بادام بهتر از قندست
شعر کامل
صائب تبریزی
* تو فرشته شوی ار جهد کنی از پی آنک
* برگ توتست که گشتست به تدریج اطلس
شعر کامل
سنایی