لینک اشتراک گذاری
کپی شد
منوچهری_دیوانقصیده و قطعه ها
شمارهٔ 31 : به دهقان کدیور گفت انگور
شمارهٔ 32 - در تهنیت نوروز و مدح خواجه ابوالقاسم کثیر : نوروز فرخ آمدو نغز آمد و هژیر
شمارهٔ 33 - در وصف بهار و مدح شهریار : نوبهار آمد و آورد گل تازه فراز
شمارهٔ 34 - در مدح سلطان مسعود غزنوی : عاشقا رو دیده از سنگ و دل از فولاد ساز
شمارهٔ 35 - در مدح خواجه احمد عبدالصمد وزیر سلطان مسعود : آمدت نوروز و آمد جشن نوروزی فراز
شمارهٔ 36 - در مدح خواجه ابوالعباس : بیار ساقی زرین نبید و سیمین کاس
شمارهٔ 37 - در مدح سلطان مسعود غزنوی : سمنبوی آن سر زلفش که مشکین کرد آفاقش
شمارهٔ 38 - در مدح سلطان مسعود غزنوی : ای خداوند خراسان و شهنشاه عراق
شمارهٔ 39 - در مدح اسپهبد : بینی آن ترکی که او چون برزند بر چنگ، چنگ
شمارهٔ 40 : نوبهار از خوید و گل‌آراست گیتی رنگ رنگ
شمارهٔ 41 : شبی دراز، می سرخ من گرفته به چنگ
شمارهٔ 42 - در مدح وزیر سلطان مسعود غزنوی : الا یا خیمگی! خیمه فروهل
شمارهٔ 43 : می ده پسرا! برگل، گل چون مل و مل چون گل
شمارهٔ 44 - در مدح سلطان مسعود غزنوی : آمد نوروز ماه با گل سوری به هم
شمارهٔ 45 : خیز بترویا! تا مجلس زی سبزه بریم
شمارهٔ 46 : ای دل چو هست حاصل کار جهان عدم
شمارهٔ 47 : ای بت زنجیر جعد، ای آفتاب نیکوان
شمارهٔ 48 - در مدح منوچهربن قابوس : برآمد ز کوه ابر مازندران
شمارهٔ 49 - در وصف شراب فرماید : ای باده! فدای تو همه جان و تن من
شمارهٔ 50 - در لغز شمع و مدح حکیم عنصری : ای نهاده بر میان فرق جان خویشتن
شمارهٔ 51 - در مدح علی‌بن محمد : شبی گیسو فروهشته به دامن
شمارهٔ 52 - درشکایت از حسودان و دشمنان خود می‌فرماید : حاسدان بر من حسد کردندو من فردم چنین
شمارهٔ 53 : فغان ازین غراب بین و وای او
شمارهٔ 54 - در مدح شهریار : رسم بهمن گیر و از نو تازه کن بهمنجنه
شمارهٔ 55 - در شکرگزاری عید و مدح خواجه محمد : ماه رمضان رفت و مرا رفتن او به
شمارهٔ 56 - در وصف جشن مهرگان و مدح ابوحرب بختیار : برخیز هان ای جاریه، می در فکن در باطیه
شمارهٔ 57 : نبیذ پیش من آمد به شاطی برکه
شمارهٔ 58 : خوشا قدح نبیذ بوشنجه
شمارهٔ 59 - در مدح خواجه طاهر : بینی آن بیجاده عارض لعبت حمری قبای
شمارهٔ 60 - در مدح سلطان مسعود غزنوی : ای لعبت حصاری، شغلی دگر نداری

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر نکوکاران رخ چون ارغوان آرند پیشت
* من نمی‌آرم بغیر از اشکهای ارغوانی
شعر کامل
اوحدی
* هر چه نه پیوند یار بود بریدیم
* وان چه نه پیمان دوست بود شکستیم
شعر کامل
سعدی
* کنون که از کمر کوه موج لاله گذشت
* بیار کشتی می، نوبت پیاله گذشت
شعر کامل
صائب تبریزی