لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مسعود سعد سلمان_دیوانرباعی ها
شمارهٔ 121 : گردون همه در بند گرانم دارد
شمارهٔ 122 : شاها ملکا همه ثناگوی تواند
شمارهٔ 123 : گردون شرف و جاه در انگشت تو دید
شمارهٔ 124 : شاها ملکا جهان به فرمان تو باد
شمارهٔ 125 : آنی که جهانی ز تو سامان گیرد
شمارهٔ 126 : بورشد رشید کز فلک ماه آورد
شمارهٔ 127 : آن کوه گذار آهوی دشت نورد
شمارهٔ 128 : چون موج سیاه روی هامون گیرد
شمارهٔ 129 : خاک از رخم ار برو نهم زرد شود
شمارهٔ 130 : تا دعوت دولت تو در گوشم شد
شمارهٔ 131 : اول گردون ز رنج در تابم کرد
شمارهٔ 132 : بر هم زده بود عشقت اسباب خرد
شمارهٔ 133 : من شاهم و شاعران سواران منند
شمارهٔ 134 : گر زر گردی جفا عیار تو بود
شمارهٔ 135 : چون در چشمم ز حسن تو زیبی زد
شمارهٔ 136 : رویی که چو او چرخ فلک ننگارد
شمارهٔ 137 : چون روی هوا دوش به قیر اندودند
شمارهٔ 138 : گر خون نشود قوت جانم که دهد
شمارهٔ 139 : اندر ریشم همه خسک پاک برید
شمارهٔ 140 : ترسم ما را ستارگان چشم کنند
شمارهٔ 141 : چرخ فلک از قضا یکی پیکان زد
شمارهٔ 142 : در هند کمال جود موجود آمد
شمارهٔ 143 : چون بنشینند و مطربان بنشانند
شمارهٔ 144 : آن را که ز بخت دستیاری باشد
شمارهٔ 145 : در عشق تو جانم انده ناب خورد
شمارهٔ 146 : آنان که سر نشاط عالم دارند
شمارهٔ 147 : خون در تن من که اصل نیروست نماند
شمارهٔ 148 : تا خط چو دود تو دل از من بربود
شمارهٔ 149 : آن بت که دل مرا فرا چنگ آورد
شمارهٔ 150 : با من فلک از خشم همی دندان زد

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* کجا روم که بمیرم بر آستان امید
* اگر به دامن وصلت نمی‌رسد دستم
شعر کامل
سعدی
* از زلف مشکبوی تو مجلس معطرست
* گوئی که عود خام بر آتش نهاده‌ئی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* دل شیر دارد تن ژنده پیل
* نهنگان برآرد ز دریای نیل
شعر کامل
فردوسی