لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 126

1. ناله چندان ز دلم راه فلک دوش گرفت

2. که مذن سحر از نالهٔ من گوش گرفت

3. عرش آن بار گران را سبک از دوش انداخت

4. خاک بی‌باک دلیر آمد و بر دوش گرفت

5. کرد ساقی قدحی پر که کسش گرد نگشت

6. آخر آن رطل گران رند قدح نوش گرفت

7. آتشی کز همهٔ ظاهر نظران پنهان بود

8. دیگ سودای من از شعلهٔ آن جوش گرفت

9. بادهٔ عشق از آن پیش که ریزند به جام

10. آتش نشهٔ آن در من مدهوش گرفت

11. سر نا گفتنی عشق فضولی می‌گفت

12. عقل صدباره به دندان لب خاموش گرفت

13. هرکس آورد به کف دامن سروی ز هوس

14. محتشم دامن آن سرو قباپوش گرفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گریه تاب نشست از رخ من گرد خمار
* چشم بر خوشه انگور ثریا دارم
شعر کامل
صائب تبریزی
* نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
* نه هر که آینه سازد سکندری داند
شعر کامل
حافظ
* عارف گوینده بگو تا که دعای تو کنم
* چونک خوش و مست شوم هر سحری وقت دعا
شعر کامل
مولوی