لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 187

1. بهتر است از هرچه دهقان در چمن می‌پرورد

2. آن چه آن نازک بدن در پیرهن می‌پرورد

3. زان دو زلف و عارضم پیوسته در حیرت کنون

4. بیضهٔ خورشید را زاغ و زغن می‌پرورد

5. نافه دارد بوئی از زلفت که بهر احترام

6. ایزدش در ناف آهوی ختن می‌پرورد

7. هست شیرین را درین خمخانه از حسرت دریغ

8. بادهٔ تلخی که بهر کوه کن می‌پرورد

9. بهره‌ای از دامنم خار است از آن گل پیرهن

10. گرد خرمن بین که اندر گل سمن میپرورد

11. می‌دهد از اشگ سرخم آب تیغ خویش را

12. تشنهٔ خون مرا از خون من می‌پرورد

13. عشق در هر آب و گل حالی دگر دارد از آن

14. محتشم جان می‌گدازد غیر تن می‌پرورد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ما را به جرم عشق تو کشتند منکران
* سرمایهٔ ثواب شد آخر گناه ما
شعر کامل
فروغی بسطامی
* غم مرا دگران بیش می خورند از من
* همیشه روزی من رزق دیگران باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* اگر چه خواب یوسف رابه بند انداخت ،درآخر
* همان ازمحنت زندان برون آوردتعبیرش
شعر کامل
صائب تبریزی