محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 395

1. من شیدا چرا از عقل و دین یک باره برگشتم

2. به رندی سر برآوردم به رسوائی سمر گشتم

3. ز استغنا نمی‌گشتم به گرد کعبه لیک آخر

4. سگ شوخی شدم از شومی دل در به در گشتم

5. سرم چون گوی می‌باید فکند از تن به جرم آن

6. که عمری بر سر کوی تو بی‌حاصل به سر گشتم

7. ز دلدار دگر خواه دوای درد دل جستن

8. که هرچند از تو جستم چارهٔ بیچاره‌تر گشتم

9. اگر لعل تو جانم برد برکندم ازو دندان

10. وگر عشق تو دینم برد از آن هم نیز برگشتم

11. به زور حسن خودچندان مرا آزار فرمودی

12. که بیزار از جمال خوب رویان دگر گشتم

13. اگر چون محتشم پا از ره عشقت کشم اولی

14. که از پرآهست یک سان به خاک رهگذر گشتم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* با خیال او قناعت می کنم، من کیستم
* تا وصالش در دل امیدوارم بگذرد؟
شعر کامل
صائب تبریزی
* گفت نیلوفر چو کلک از آب سر بیرون کشد
* کیست او تا پیش کلک اندر سرش افتد سری
شعر کامل
انوری
* بر پاره کاغذی دو سه مدی توان کشید
* دشنام و هر چه هست غرض یادگار تست
شعر کامل
وحشی بافقی