لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 411

1. به هجران کرده بودم خو که ناگه روی او دیدم

2. کمند عقل بگسستم ز نو دیوانه گردیدم

3. گرفتم پنبهٔ آسایش از داغ جنون یعنی

4. به باغ عاشقی از سر گل دیوانگی چیدم

5. دلم زان آفت جان بود فارغ‌وز بلا ایمن

6. ز آفت دوستی باز آن بلا برخود پسندیدم

7. ز راه عشق بر می‌گشتم آن رعنا دچارم شد

8. ازان راهی که می‌رفتم پشیمان بازگردیدم

9. هنوزم با نهال قامتش باقیست پیوندی

10. که هرجا دیدم او را جلوه‌گر چون بید لرزیدم

11. چنان ترسیده‌ام از غمزهٔ مردم شکار او

12. که هرگاه آن پری در چشمم آمد چشم پوشیدم

13. در آن ره محتشم کان سروقد میرفت و من در پی

14. زمین فرسوده شد از بس که بر وی چهره مالیدم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مگر خدا ز رقیبان تو را جدا بکند
* عجب خیال خوشی کرده‌ام، خدا بکند
شعر کامل
فروغی بسطامی
* دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم
* سخن اهل دل است این و به جان بنیوشیم
شعر کامل
حافظ
* بغیر اشک که راه نگاه من بندد
* که دیده قافله ای چشم راهزن بندد؟
شعر کامل
صائب تبریزی