لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 411

1. به هجران کرده بودم خو که ناگه روی او دیدم

2. کمند عقل بگسستم ز نو دیوانه گردیدم

3. گرفتم پنبهٔ آسایش از داغ جنون یعنی

4. به باغ عاشقی از سر گل دیوانگی چیدم

5. دلم زان آفت جان بود فارغ‌وز بلا ایمن

6. ز آفت دوستی باز آن بلا برخود پسندیدم

7. ز راه عشق بر می‌گشتم آن رعنا دچارم شد

8. ازان راهی که می‌رفتم پشیمان بازگردیدم

9. هنوزم با نهال قامتش باقیست پیوندی

10. که هرجا دیدم او را جلوه‌گر چون بید لرزیدم

11. چنان ترسیده‌ام از غمزهٔ مردم شکار او

12. که هرگاه آن پری در چشمم آمد چشم پوشیدم

13. در آن ره محتشم کان سروقد میرفت و من در پی

14. زمین فرسوده شد از بس که بر وی چهره مالیدم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به زیورها بیارایند وقتی خوبرویان را
* تو سیمین تن چنان خوبی که زیورها بیارایی
شعر کامل
سعدی
* به اندک فرصتی تاک از درختان گشت رعناتر
* نگردد زیردست آن کس که از اهل کرم باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* آمدم تا رو نهم بر خاک پای یار خود
* آمدم تا عذر خواهم ساعتی از کار خود
شعر کامل
مولوی