محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 483

1. بت پرستی را شعار خود کنم تا یار من

2. از خدای خود نترسد چون کند آزار من

3. سر ز تقوی پا ز مسجد دست از طاعت کشم

4. تا شود آن نامسلمان راضی از اطوار من

5. کوشم اندر معصیت چندان که گردم کشتنی

6. تا بود در کشتن من بی‌گنه دلدار من

7. دوستان را حضم خود سازم که بعد از کشتنم

8. خون من قطعا نخواهند از بت خونخوار من

9. دشمنان را دوست دارم تا پس از قتلم نهد

10. این گنه بر گردن ایشان مه پرکار من

11. گوسیه شورویم از ترک عبادت تا مرا

12. بندهٔ یک رنگ خود داند پری رخسار من

13. محتشم خواهد به خاک تیره یکسان خویش را

14. تا مرا دیگر به کام خویش بیند یار من


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در گشاد کار خود مشکل گشایان عاجزند
* شانه نتواند گشودن طره شمشاد را
شعر کامل
صائب تبریزی
* سعدی از جور فراقت همه روز این می‌گفت
* عهد بشکستی و من بر سر پیمان بودم
شعر کامل
سعدی
* ز بس که مهر تو با این و آن یقین دارم
* به دوستی تو با کائنات کین دارم
شعر کامل
محتشم کاشانی