محتشم کاشانی_دیوانغزلیات از رسالهٔ جلالیه (فهرست)

شمارهٔ 17

1. حسن تو چند زینت هر انجمن بود

2. روی تو چند آینهٔ مرد و زن بود

3. تیر نظر به غیر میفکن که هست حیف

4. شیرافکن آهوی تو که روبه فکن بود

5. لطفی ندید غیر که مخصوص او نبود

6. لطفی به من نمای که مخصوص من بود

7. ای در بر رقیب چو جان مانده تا به کی

8. جان هزار دل شده در یک بدن بود

9. من سینه‌چاک و پیش تو بی درد در حساب

10. آن چاکهای سینه که در پیرهن بود

11. تا غیر خاص خویش نداند حدیث او

12. راضی شدم که با همه‌کس در سخن بود

13. اوقات اگر چنین گذرد محتشم مدام

14. مردن هزار بار به از زیستن بود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شکوفه با ثمر هرگز نگردد جمع در یک جا
* محال است این که با هم نعمت و دندان شود پیدا
شعر کامل
صائب تبریزی
* می شود از سنگ طفلان چون تن مجنون کبود
* خال لیلی جامه در نیل مصیبت می زند
شعر کامل
صائب تبریزی
* مرو با زاهد رعنا در این راه
* که ایشان را در این ره پا به جانیست
شعر کامل
شاه نعمت‌الله ولی